با توجه به نظرات شما دوستان من مبنی بر وجود و برخوردهای مختلف نیروهای مختلف نظامی با اراذل و اوباش و همچنین برخورد با برخی از حامیان کاندیدای عزیز بنده به عنوان یک بسیجی تمامی صحنه های را که دیده ام شرح می دهم.
شما دوستان تماما میدانید که ایران دارای ولی فقیه و نظامی اسلامی است و مقابله و برخورد و اغتشاش در برابر نظام مقابله با اسلام تلقی میگردد.و دفاع از اسلام در برابر چنین تهدید های بسیار قلیل وظیفه نیروهای انتظامی و نیرو های انتظامی مردمی یا همان بسیج میباشد.
ایجانب در روز دوشنبه مورخ ۲۵/۳/۸۸ در میان معترضان بودم و در تجمع آنان جهت اعتراض حضور نداشتم بلکه به جهت حضور در ناحیه غرب مقاومت بسیج حضور داشتم که متاسفانه اندک زمانی گذری در کنار معترضان بودم و پس از دقایقی به داخل ناحیه که جماعتی از بسیجیان جان بر کف بودند حضور داشتم.
عزیزان من به خدای احد و واحد تنها چند دقیقه بیشتر جهت متفرق کردن آنان زمان نمیبرد ولی چرا بسیج باز صبوری می کند؟
چرا با این همه برخورد منطقی از بسیج که برادران شما هم امکان دارد در میان این نیروی مرمی مخلص باشندو باز در همان روز که هیچ گونه برخوردی صورت نگرفت بر دیوارها شعار مرگ بر بسیجی مینویسند؟
چرا با این جانفشانی ها از بسیج در تمامی مراحل سخت و دشوار جوابش را با حمله به حوزه های بسیج می دهند؟
چرا با به شهادت رسیدن ۸ بسیجی مردمی و ۴۰۰ مجروح این همه ناملایمتی ها در قبال این نیرو انجام میدهند؟
دوستان;بهتر است در مورد جنگ واقعیتی را بدانید.
همین کاندیدای محترم که خود را نخست وزیر دوران جنگ می نامد و میگوید جنگ را به بهترین نحو مدیریت کرد.بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ که عراق حملات خود را علارقم قبول قطعنامه ادامه میداد تجهیزات و تدارکات به نیرو های نظامی برای مقابله با دشمن نمیداد.در این موقعیت چه نیروی در مقابله با دشمنان مقاومت کرد؟بسیج.
این حرکت این آقا که این همه ادعای ملی گرایی دارد را میتوان ملی گرایی نامید.هجوم به کشور را هر ایرانی میداند(چون در خونش هست)باید با تمام توان پاسخ داد ولی آیا میر حسین موسوی در زمان نخست وزیری پاسخ داد.آیا این اغتشاشات و بیانیه های مکرر برای مغشوش کردن جامعه را می توان از یک فرد ایرانی و متعصب و ملی گرا قبول کرد.آیا سکوت جناب موسوس رادر این بیست سال در لحظات حساس را می توان ملی گرایی تلقی کرد.واقعا دیگر باید در برابر حرفهای ناسیونالستی افراد باید تامل عمیق صورت داد تا دیگر ۱۳ میلیو ن نفر از افراد این آب و خاک را در کنار دروغ ها قرار نداد.البته این افراد مطمئنا اگر حتی در خیال انتخاباتی دیگر روی دهد که میر حسین در آن کاندید شوید به چند صد هزار نفر تقلیل می یابد که که تعدادی از منافقان و تعدادی از افراد نادان و در جهت آزادی ها ی خارج از قانون اساسی که در شعار های تبلیغاتی وی صورت میپذیرد رای خواهند داد
در جواب تعدادی از افراد که بسیج را مسبب مجروحیت تعدادی از افراد می دانند این را می گویم در تمامی سازمان ها و سیاستمداران و مذهبیون و تمامی اقشار جامعه افرادی رذل می باشند ک خود را در اینچنین مواقعی خود را نشان میدهند.
با این حال باز در این برهه از زمان منافقان و دروغگویان واقعی چهره واقعی خود را نشان دادند و مردم باز به چهره ی پاک بسیجیان مخلص پی بردند.
نویسنده:مهندس حسین کرمی محمدی
خبرگزاری فارس: فرمانده سپاه محمد رسولالله تهران بزرگ گفت: در اغتشاشات اخیر که یکی از بیسابقه ترین اغتشاشات سالهای اخیر بود تنها 30 درصد از توان بسیج تهران برای مقابله با آنها به کار گرفته شد.
یک قوم تو را شهید میخوانند
اما چه کنم که ناجوانمردان
تصویر تو را زخویش میرانند
مرحوم محمد رضا آقاسی
اشاره
بهراستی که «انتظار» چه سخت است و نیز چشم به راه بودن عزیزی که حاضری برای دیدنش جانت را هم بدهی. همانند «یعقوب» که سالها چشم انتظار «یوسف» بود هم به کهف دل و هم به اشک چشم. تو گوئی این تقدیر آدمیزاد است، انتظار را می گویم. چرا که خداوند قامت دین و عزت بندگانش را بر قیام مومنین و منتظران استوار کرده است و ذلت شان را در قعود، ودر این میان ناب ترین مکتب وحی (مذهب اهل بیت(ع)) را بهدرستی «مذهب انتظار» نامیده اند. مذهبی که پیروانش را یعقوب وار به چشم انتظاری «یوسف زهرا» فراخوانده اند. و از میان یعقوبان زمانه پر بلای ما که به ابتلای فراغ یوسفشان آزموده شدند یکی هم یعقوب داستان ماست.
آقای بهجت پشتیبان معنوی رهبری بودند
اکنون که بیش از چهل روز از وفات عالم جلیل القدر و عارف واصل حضرت آیت الله بهجت میگذرد، حجت الاسلام کاظم صدیقی به عنوان یکی از شاگردان برجسته
انالله و انا الیه راجعون
ملت نجیب اما کمی تا قسمتی عجیب ایران
این آخرین بیانیه من است و از این پس با زبان دیگری، شاید انگلیسی با شما سخن بگویم. به من پیغام دادهاند که فتیله را بکش پایین و کوتاه بیا اما نچ، من آن رگم که بگیرد هیچکس جلودارم نیست. من از حق شما مردم بگذرم، از حق منافقین، چاقوکشها و گروهبان قندلی نمیگذرم. من به نشانه اعتراض و وفاداری به آرای شما در مراسم افتتاحیه جام جهانی 2010 در آفریقایجنوبی که در ورزشگاه المپیک ژوهانسبورگ برگزار میشود شرکت میکنم ولی پشتم را میکنم به مراسم. این اثرش بیشتر است.