18تیری که به کام مدعیان تلخ شد

آنچه برای پایان هفته گذشته در نظر گرفته بودند، حضور پراکنده‌ای نبود که مشاهده شد، آنها با در نظر گرفتن مسیرهای هشت‌گانه، تدارکی میلیونی برای آشوبی دوباره دیده بودند اما در مطلوب‌ترین برآورد، رویترز و سی‌ان‌ان شمار حاضران را 2 تا 3 هزار نفر اعلام کرد

پنجشنبه‌ای که گذراندیم 18 تیر ماه بود، همان روزی که طبق وعده برخی رسانه‌های بیگانه قرار بود در تداوم آشوب‌های خیابانی 30خرداد، تهران و بسیاری از شهرهای بزرگ صحنه تقابل و درگیری باشد که چنین نشد، اما آزمونی بود برای اینکه گردانندگان اغتشاشات بدانند که دیگر توان همراه کردن حتی یاران همراه خود را ندارند.
آنچه برای پایان هفته گذشته در نظر گرفته بودند، حضور پراکنده‌ای نبود که مشاهده شد، آنها با در نظر گرفتن مسیرهای هشت‌گانه، تدارکی میلیونی برای آشوبی دوباره دیده بودند اما در مطلوب‌ترین برآورد، رویترز و سی‌ان‌ان شمار حاضران را 2 تا 3 هزار نفر اعلام کرد. از سوی دیگر خبرگزاری آلمان در توجیه این شکست، ویژگی‌ «تظاهرات» 18 تیر 1388 را شیوه «غیرمتمرکز» آن ذکر کرد.
پروژه به آشوب کشاندن پایتخت از همان دقایق نمایانگر شدن نشانه‌های پیروزی دکتر احمدی‌نژاد در انتخابات 22 خرداد، کلید خورد و البته می‌توان ریشه‌های آن را به ساعات اولیه رأی‌گیری مرتبط دانست.
هنوز چند ساعتی از آغاز رأی‌گیری نگذشته بود که سایت ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی، پیروزی کاندیدای متبوع خود را اعلام و هواداران را دعوت کرد تا برای جشن پیروزی روز شنبه بعد از انتخابات آماده شوند.
تکرار مکرر اعلام پیروزی آن هم در حالی که هنوز رأی‌گیری ادامه داشت و البته در شرایطی که نظرسنجی‌های پیش از انتخابات نتیجه مطلوبی برای آنها نوید نمی‌داد، زمینه بروز آشوب‌ها را فراهم کرد.
میرحسین موسوی در حالی در شامگاه انتخابات اعلام پیروزی کرد که تشکیلاتش از شکست قطعی خود اطمینان داشت و از همان زمان به گونه‌ای اوضاع را رقم زد که از دید هواداران هر نتیجه‌ای غیر از این به معنای تقلب در انتخابات بود.
اردوکشی‌های خیابانی از همان دقایق اولیه اعلام نتایج انتخابات آغاز شد و رسانه‌های بیگانه و به‌طور خاص شبکه بی‌بی‌سی فارسی اخبار لحظه به لحظه و اغراق شده‌ای از گسترش اعتراضات و آشوب‌ها منتشر می‌کردند که این رویکرد تا جایی پیش رفت که هدایت آشوب‌ها را نیز به‌دست گرفتند.
گرچه در همین ایام که فتنه فراگیر شده بود، موسوی مدعی بود اعتراضات در سکوت برگزار می‌شود، اما چنین نبود و اوج این آشوب‌ها شنبه 30 خردادماه رقم خورد. پس از آن گرچه شهروندان تهرانی روزهای آرامی را سپری می‌کردند، اما برخی رسانه‌های خارجی و سایت‌های خبری خبر از آشوبی بزرگتر می‌دادند و 18تیر را تاریخی برای اوج تحرکات خود بیان داشته بودند.